مطلب زیبایی با ایمیل به دستمون رسید، با دوستان تصمیم گرفتیم که توی بلاگ بذاریمش. یه جور مناجات صمیمی با خدا است، فضای لطیفی داره، امیدوارم از خوندنش لذت ببرید.

مناجات با خدا

 گفتم: خسته­ام،

  گفتی: لا تقنطوا من رحمته الله (از رحمت خدا نا امید نشوید) زمر/53

 گفتم: هیشکی نمی­دونه تو دلم چی می­گذره،

 گفتی: ان الله یحول بین المرء و قلبه (خداوند بین انسان و قلب او حائل می­شود) انفال/24

 گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم،

 گفتی: نحن اقرب من حبل الورید (ما به انسان از رگ گردن او نزدیکتر هستیم) ق/16

 گفتم: ولی انگار منو فراموش کردی،

 گفتی: فاذکرونی اذکرکم (من را یاد کنید تا شما را یاد کنم) بقره/152

 گفتم: تا کی باید صبر کنم؟،

 گفتی: و ما یدریک لعل ساعه تکون قریبا (تو چه می­دانی، شاید موعدش نزدیک باشد) احزاب/63

 گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای منِ کوچک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟،

 گفتی: واتبع ما یوحی الیک و اصبر حتی یحکم الله (کارایی که بهت گفتم رو انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه) یونس/109

 گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من بنده­ات هستم و ظرف صبرم کوچک... یه اشاره کنی تمومه!،

 گفتی: عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم (شاید چیزی که تو دوست داری در آن شر تو باشه) بقره/216

 گفتم: أنا عبدک الضعیف و الذلیل... اصلا چطور دلت می­آید؟،

 گفتی: ان الله بالناس الرئوف الرحیم (خدا نسبت به همه مردم مهربونه) بقره/143

 گفتم: دلم گرفته،

 گفتی: بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا (مردم به چه دل خوش کرده­اند؟! باید به فضل و رحمت خدا شاد بود) یونس/58

 گفتم: اصلا بی­خیال! توکلت علی الله،

 گفتی: ان الله یحب المتوکلین (خدا کسانی رو که توکل می­کنند، دوست داره) آل عمران/159

 گفتم: خیلی چاکریم! ولی این بار انگار گفتی یادت باشه که:

 و من الناس من یعبد علی حرف فان اصابه خیر اطمان و به و ان اصابته فتنه انقلب علی وجهه خسر الدنیا و الاخرة

 (خدا پرستی بعضی از مردم، بدون ایمان قلبی و به صورت لفظی است: اگر خیر و خوبی نصیبشان شود، خوشحال و راضی­اند و گله و شکایتی از خدا ندارند، اما اگر به صورت آزمون گرفتاری و مصیبتی به آنها برسد روی از خدا بر می­گردانند، اینها هم در دنیا ضرر کرده­اند و هم در آخرت.) حج/11

نوشته شده توسط : الهام گوهری

نظرات ديگران [ نظر]